Cierniówka Sylvia communis
Wygląd
Ptak mniejszy i delikatniejszy niż wróbel. Upierzenie wierzchu ciała szarobeżowe, na skrzydłach rdzawa plama. Białe zewnętrzne sterówki w ogonie. Białe podgardle, popielata głowa, pierś bladoróżowa. W okresie lęgowym (V-VII) łatwo obserwować samce, które siadają na wierzchołku drzewa lub krzewu i śpiewają łatwą do zapamiętania melodię. W czasie śpiewu często wzlatują w powietrze.
Siedlisko
• otwarty krajobraz rolniczy z niewielkimi zadrzewieniami lub kępami krzewów;
• plantacje porzeczek i innych krzewów uprawnych;
• obrzeża i dzielnice peryferyjne miast;
• tereny ruderalne.
Pokarm
Owady oraz inne drobne bezkręgowce.
Gniazdo
Nisko nad ziemią (do 0,5 m) w gęstym krzaku w otoczeniu gęstych traw lub roślinności zielnej; zbudowane ze źdźbeł traw o dość luźnej konstrukcji.
Sposób polowania
Chwyta owady w locie lub zbiera pokarm z gałązek drzew i krzewów.
Zagrożenia
• wycinanie śródpolnych drzew oraz krzewów;
• upraszczanie krajobrazu rolniczego (komasacje gruntów);
• stosowanie środków ochrony roślin;
• uproduktywnienie ugorów i nieużytków.
Status gatunku
Liczny ptak lęgowy całego kraju.
Gatunkowi sprzyja realizacja interwencji:
- 1. Ochrona cennych siedlisk i zagrożonych gatunków na obszarach Natura 2000
- 2. Ochrona cennych siedlisk i zagrożonych gatunków poza obszarami Natura 2000
- 3. Ekstensywne użytkowanie łąk i pastwisk na obszarach Natura 2000
- 7. Bioróżnorodność na gruntach ornych
- Ekoschemat - Obszary z roślinami miododajnymi
- Ekoschemat - Rolnictwo węglowe i zarządzanie składnikami odżywczymi
- Ekoschemat - Biologiczna ochrona upraw