Posłuchaj: kraska (nagranie: Grzegorz Wiktor, głos tokowy-mix)
   

 

Kraska Coracias garrulus

Wygląd

 

Ptak wielkości kawki. Łatwa w rozpoznawaniu dzięki niezwykle barwnemu upierzeniu. Głowa, pierś, brzuch, ogon, spód oraz duża część wierzchu skrzydeł jasnobłękitna. Lotki są czarne. Płaszcz rdzawy.

Siedlisko

• pastwiska i łąki w dolinach rzecznych z dziuplastymi drzewami;
• sady ze starymi drzewami owocowymi;
• skraje lasów, głównie sosnowych, rzadziej większe polany i zręby;

Gniazdo

W dziupli naturalnej (np. w wierzbie) lub wykonanej przez dzięcioły (często po dzięciole zielonym). Kraska zajmuje również skrzynki lęgowe typu D. Bardzo rzadko lęgi wyprowadza w zakamarkach budynków gospodarczych.

  • Kraska. Fot. G. Leśniewski

  • Siedlisko kraski. Fot. K. Trzciński

  • Aleja wierzb "głowiastych". Fot. D. Krupiński

  • Kraska w pobliżu dziupli. Fot. G. Leśniewski

Pokarm

Owady, głównie szarańczaki i chrząszcze. Poluje, czatując na wyniesionych obiektach, bardzo często na drutach linii energetycznych.

  • Kraska na czatowni. Fot. C. Pióro

  • Żerująca kraska. Fot. C. Pióro

Zagrożenia

• wycinanie śródpolnych drzew oraz krzewów;
• upraszczanie krajobrazu rolniczego (komasacje gruntów);
• stosowanie środków ochrony roślin;
• uproduktywnienie ugorów i nieużytków.

Status gatunku

Skrajnie nieliczny ptak lęgowy niżu. Występuje jeszcze w północno-wschodniej części kraju (głównie na Kurpiach) oraz w dolinie Tanwi i Sanu. Gatunek wędrowny. Na lęgowiska przylatuje już w IV-V. Na zimowiska w Afryce odlatuje w VIII-IX.

Ochrona

• zachowanie w krajobrazie rolniczym zadrzewień i drzew dziuplastych;
• wieszanie skrzynek lęgowych w pobliżu stanowisk lęgowych;
• ekstensywne użytkowanie łąk i pastwisk;
• pozostawianie miedz śródpolnych i nieużytków.