Kszyk Gallinago gallinago
Gatunek kwalifikujący użytki zielone do płatności rolnośrodowiskowej!
Wygląd
Ptak wielkości kosa, o pękatej sylwetce, krótkich nogach i bardzo długim prostym dziobie. W ubarwieniu przeważają barwy rdzawo-brązowe. Grzbiet jest wyraźnie „łuskowany”. Przez środek głowy (ciemię) przechodzi biała pręga. W przypadku zagrożenia przykuca na ziemi, a następnie zrywa się raptownie z odległości 10-15 cm wołając kilkakrotnie „szsz-kszsz”. Wzbija się wówczas ukosem w zygzakowatym locie.
Siedlisko
• podmokłe łąki;
• starorzecza;
• bagna.
Gniazdo
Gniazdo jest płytkim dołkiem wygrzebanym w kępce wyższej roślinności (trawy lub turzycy). W pobliżu gniazda siedzi chętnie na wyższych miejscach – na słupkach ogrodzenia lub słupach telegraficznych.
Pokarm
Sonduje muł szybkimi ruchami. Zbiera dżdżownice, pijawki, ślimaki oraz owady. Kszyk wymacuje pokarm czubkiem dzioba na głębokości do 6 cm.
Zagrożenia
• wczesny termin pokosu (koszenie łąk już w maju lub na początku czerwca);
• osuszanie podmokłych łąk;
• koszenie łąk od zewnątrz do środka;
• upraszczanie struktury roślinności (podsiewanie szlachetnymi gatunkami traw).
Status gatunku
Nieliczny, miejscami średnio liczny ptak lęgowy. Gatunek wędrowny. Na lęgowiska przylatuje już w III. Na zimowiska odlatuje od VII do X.
Ochrona
• przesunięcie terminu pierwszego pokosu do 1 lipca;
• koszenie od środka do zewnątrz łanu lub stosowanie „wypłaszacza”.
Gatunkowi sprzyja realizacja interwencji:
- 1. Ochrona cennych siedlisk i zagrożonych gatunków na obszarach Natura 2000
- 2. Ochrona cennych siedlisk i zagrożonych gatunków poza obszarami Natura 2000
- 3. Ekstensywne użytkowanie łąk i pastwisk na obszarach Natura 2000
- 6. Zachowanie zagrożonych zasobów genetycznych zwierząt w rolnictwie
- Ekoschemat - Retencjonowanie wody na trwałych użytkach zielonych