Posłuchaj: kulik wielki (Autor nagrań: Zdzisław Pałczyński, Producent – P.W. Alauda)
   

 

Kulik wielki Numenius arquata

Gatunek kwalifikujący użytki zielone do płatności rolnośrodowiskowej!

Wygląd

Największy europejski siewkowiec (wielkości kury). Ma bardzo charakterystyczną sylwetkę. Dziób kulika jest długi i zagięty do dołu. Nogi są również stosunkowo długie, sine. Upierzenie jest mało kontrastowe, kremowe z brunatnymi podłużnymi kreskami.

Siedlisko

• rozległe podmokłe łąki w dolinach rzecznych, otoczeniu jezior, stawów rybnych oraz zalewów.

Pokarm

Robaki, ślimaki, owady, pająki, młode żaby, jesienią także jagody oraz nasiona.

  • Żerujący kulik wielki. Fot. P. Wójcik

  • Kulik wielki w locie tokowym. Fot. P. Wójcik

  • Alarmujący kulik wielki. Fot. P. Wójcik

  • Zaniepokojony kulik wielki. Fot. P. Wójcik

Gniazdo

Gnieździ się często w niewielkich skupieniach po kilka par, często w sąsiedztwie czajek i krwawodziobów. Gniazdo to płytki dołek wygrzebany w darni.

  • Wysiadujący kulik wielki. Fot. J. Nawrocki

  • Gniazdo kulika wielkiego. Fot. M. Rzępała

Zagrożenia

• wczesny termin pokosu (koszenie łąk już w maju lub na początku czerwca);
• koszenie łąk od zewnątrz do środka;
• osuszanie podmokłych łąk;
• upraszczanie struktury roślinności (podsiewanie szlachetnymi gatunkami traw).

Status gatunku

Bardzo nieliczny ptak lęgowy niżu. Gatunek wędrowny. Na lęgowiska przylatuje w III-V. Migracja jesienna jest bardzo rozciągnięta (VII-XII).

Ochrona

• przesunięcie terminu pierwszego pokosu do 1 lipca;
• koszenie od środka do zewnątrz łanu lub stosowanie „wypłaszacza”;
• pozostawianie nieskoszonego fragmentu łąki (5-10% powierzchni działki).

  • Kulik wielki z pisklętami. Fot. P. Wójcik

  • Schemat koszenia (od środka do zewnątrz)