Posłuchaj: szczygiel
   

 

Szczygieł Carduelis carduelis

Wygląd

Jeden z najbardziej kolorowych krajowych gatunków ptaków. Jest mniejszy i delikatniejszy od wróbla. Głowa skontrastowana czarno-biało-czerwona, grzbiet beżowy, skrzydła czarne z szerokim żółtym pasem przez środek, kuper biały, ogon czarny. Śpiew szczygła jest bardzo szczebiotliwy. Ptaki najłatwiej obserwować jesienią i zimą, gdy przylatują stadami na chwasty na ugorach na peryferiach miast i na terenach otwartych.

 

Siedlisko

• miejskie parki;
• zieleń wiejska;
• aleje przydrożnych drzew;
• śródpolne zadrzewienia;
• zadrzewienia w dolinach rzecznych;
• sady.

Gniazdo

Na drzewie liściastym, na końcu poziomej gałęzi, zwykle na wysokości kilku metrów nad ziemią. Ma kształt głębokiej czarki, uwite jest bardzo misternie z korzonków, traw, mchu, wysłane włosiem, puchem i sierścią. Gniazda pierwszego lęgu budowane są bardzo często na dzikich gruszach. W okresie V-VII szczygły wyprowadzają na ogół dwa lęgi. Pełne zniesienie składa się z 4-6 jaj.

  • Szczygieł. Fot. M. Karetta

  • Nieużytki - miejsca żerowania szczygłów. Fot. D. Krupiński

Pokarm

W okresie wiosenno-letnim owady, drobne bezkręgowce oraz nasiona. Jesienią i zimą tylko nasiona.

Sposób żerowania

Pokarm zbiera z ziemi lub z części roślin.

  • Siedlisko lęgowe szczygła. Fot. M. Rzępała

  • Siedlisko lęgowe szczygła. Fot. M.Rzepała

Zagrożenia

• upraszczanie krajobrazu rolniczego (komasacje gruntów);
• stosowanie środków ochrony roślin;
• uproduktywnienie ugorów i nieużytków.

Status gatunku

Średnio liczny ptak lęgowy całego kraju. Występuje głównie na terenach zurbanizowanych zasiedlając parki i zadrzewienia w miastach i we wsiach. Nie wnika do kompleksów leśnych.