Posłuchaj: trznadel (Autor nagrań: Zdzisław Pałczyński, Producent – P.W. Alauda)
   

 

Trznadel Emberiza citrinella

Wygląd

 

Ptak wielkości wróbla. Głowa żółta z czarnym rysunkiem. Wierzch ciała brązowy, kuper rdzawobrązowy. Spód żółty z brunatnym kreskowaniem i rdzawą przepaską na piersi. Samica mniej jaskrawa. Charakterystyczny długi ogon z białymi zewnętrznymi sterówkami dobrze widocznymi w locie.

Siedlisko

• brzegi lasów i zadrzewień;
• aleje drzew wzdłuż dróg;
• doliny rzeczne z kępami drzew i krzewów;
• śródleśne polany;
• zręby zupełne wewnątrz kompleksów leśnych.

Pokarm

W okresie lęgowym nasiona i drobne bezkręgowce, w okresie jesienno-zimowym wyłącznie nasiona traw.

  • Para trznadli. Fot. G. Leśniewski

  • Środowisko występowania trznadla. Fot. M. Rzępała

Gniazdo

W luźnym zadrzewieniu lub przy skraju lasu w zagłębieniu w ziemi, pod osłoną krzewu, trawy lub roślinności zielnej. Rzadziej gniazdo może być umiejscowione w gęstym krzewie, nisko nad ziemią (do 0,5 m). Zbudowane jest z traw, liści i mchu, wyścielone włosiem. Samica składa najczęściej 5 jaj.

  • Środowisko występowania trznadla. Fot. M. Rzępała

  • Środowisko występowania trznadla. Fot. M. Rzępała

Sposób żerowania

Pokarm zbiera z ziemi.

Zagrożenia

• upraszczanie krajobrazu rolniczego (komasacje gruntów);
• stosowanie środków ochrony roślin;
• uproduktywnienie ugorów i nieużytków.

Status gatunku

Liczny ptak lęgowy. Po skowronku najbardziej rozpowszechniony gatunek na terenach rolniczych całego kraju. Jest ptakiem osiadłym i koczującym na niewielkie odległości. Jesienią i zimą przebywa w stadach złożonych zwykle z 30-50 osobników. W miejscach, gdzie ptaki mają stały dostęp do pokarmu (np. stogi) koncentracje mogą osiągać nawet kilkaset ptaków.